Kasihan

>> Thursday 15 July 2010

I have a problem.

Din pasang perangkap lipas kat dapur rumah. Alaa....yang Ridsect tu. So sekarang dlm perangkap tu lekat la 2 ekor. Din kata tinggal dulu perangkap tu, nanti kot ada a few lagi nak lekat masuk. So kitorang pun tinggalkan la perangkap tu.

Jadi bila aku masuk dapur nak masak, aku dapat la tengok perangkap tu dgn dua ekor lipas kat tepi tu. Masalahnye ialah, aku jadi belas kasihan pulak kat lipas tu. Aku memang takut lipas. Aku geli, aku takut. Aku pernah kata kat Din, aku rela jumpe hantu dari jumpa lipas, di mana itu mungkin satu statement yang agak extreme dan ditokok-tambah. Kalau lipas tu mati terus, takpa. Ni tak mati, dia terlekat kat perangkap tu. Do you know a cockroach can live up to 2 weeks without the head? So u can imagine, lipas tu memang tak mati la terlekat dalam perangkap tu a few days. Oleh sebab aku sangat belas kasihan kat lipas tu, aku pun pi letak koko krunch sikit dlm perangkap tu. Then i feel stupid. Ah, takkan aku nak bela lipas sebagai binatang kesayangan plak kan. At last aku amik spray lipas, spray dalam perangkap tu dan buang semuanya. There, you are out of your misery, cockroaches. I have to kill you. Rest in peace.

Orang kata, jangan suka-suka bunuh binatang masa pregnant. Itu aku ok, because i do have some respect towards animals. I love animals. Aku tak kisah tu, sebab aku mmg tak bunuh binatang sesuka hati (kecuali kalau semut tu lawan tokey kan. Depan mata aku nak makan dia bleh nak join sekali. mmg aku kenyet la ko semut). Tapi aku anggap lipas ni sebagai threat. Sebagai threat terhadap keselamatan aku even. Sebab aku mmg akan menjerit dan lari kelam kabut bila nampak lipas. Aku memang dah tak ingat perut aku besar cam rumah ni, memang aku akan berlari macam Hussein Bolt (go figure). Jantung aku plak akan berdegup sangat laju. So i think its dangerous for me. Kalau aku lari pastu terjatuh ke? Atau aku lari pastu terus nak terberanak ke? Bahaya la aku rasa. Jadi, perang terhadap lipas akan terus berlarutan. I consider it a threat to me. Mereka mesti pupus dari rumah aku.

Tapi aku memang senang kesian la skang. Leceh btol. Semalam aku gi makan. Pastu tak jauh dari tempat makan aku, aku nampak ada seekor kucing yang kurus. Aku fikir, kenapa la takda orang nak kasi dia makan ni. Padahal tak jauh sangat dari restoran makan tu. Kurus je dia, baring sorang-sorang nak tido, takut-takut je dia tengok orang. I have an immediate feeling to go buy some cat food kat 7-11 tu and give the cat. Tapi masa tu aku dengan Din. Kang dia kata bini dia ni awal sangat belum beranak dah meroyan ni....susah plak. Lagipun masa tu nak melawat kawan dia sakit. Jadi nak cepat. Aku ni jenis tak hirau orang. Kalau aku sorang memang aku dah bagi dia makan. So aku pendamkan je. Jalan lepas je dari kucing tu, aku terteleng-teleng tengok dia terbaring. So now, aku teringat-ingat kat kucing kurus tu. Godamit!...arghhh! I hope he's given some chance to live happily.

Tu masalah aku skang. Aku senang kesian. Pastu aku akan teringat2. Leceh ko tau! Leceh!

Anyway....

Last nite peanut has a series of hiccup. Aku tengah tgk tv. Pastu aku pegang perut. Then i feel there's a light 'henjut' kat perut aku. Very light. Continous. Rhythmic. Din pun ada rasa. Hehehe...peanut tengah hiccup la tu. Dulu tak boleh rasa. Sekarang dah besar gini, memang boleh rasa la kan. Mesti dia tension hiccup-hiccup ni. Anak sedara aku umur 7 bulan, si Haykal tu, kalau hiccup moody habis.

Oh, tomorrow we have a date to see peanut. Our weekly checkup. Till next time.

4 Your2Cents:

mancet 16 July 2010 at 13:25  

ahahha pregnant mmg mcm tu la,terbawa2 ,,aku tgk ps i love you tu menangis mcm aku yg mati laki plak dulu tau,siap kaher bawak kotak tissue bagai,so i guess semua org pregnant super sensitive lah
owh btw lipas tu mkn ke koko crunch?

farin 16 July 2010 at 22:04  

hehe.....mmg super sensitif la. betol tu.

anyway, aku tak tgk betul2 lipas tu makan ke tidak. aku spray je dlm perangkap tu. pastu buang sume...kekekke.

atulhani 16 July 2010 at 22:06  

giler la perasaan orang pregnant ni yer.. btw, perangkap lipas camtu nanti lama2 dah tak berkesan. kat kereta aku ada lipas kecik2... dulu letak gam lipas, fuyooo byk giler melekat.. tak mati, siap bertelur bagai kat situ.. lama2 mati kebulur gaklaa... but end up, sekarang, pasang perangkap tu dah takde lipas yang nak pergi.. sakit hati betul.

farin 16 July 2010 at 23:01  

eh, lama2 diorg cam belajar tau!...hahahah
lama2 diorg tak makan dah dgn trick perangkap tu. malam2 aku kuar minum air, nampak la ada lagi lipas lari bertempiaran bile tgk aku. perangkap tu ada je situ, tp diog tak masuk. yg masuk ni lipas muda2. lipas yg berpengalaman tak masuk dah....hehe

  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP