Makhluk Ghaib

>> Wednesday 17 October 2012

Salam,

Takot hantu dak?....hahah.

Orang kata budak-budak ni boleh tengok makhluk ghaib kan? Memang betul ke ehh? Ada dibincangkan dalam Islam tak? Tapi memang orang kata budak kecik ni bleh tengok benda-benda tu semua....dan aku rasa semua orang percaya perkara ni.

Well few weeks ago (aiseh, cite lama dah la...haha), satu malam tu aku dengan Din nak beli nasi kukus Kelantan style (tolong jangan fikir tentang Gangnam Style skang). Dia gerai tepi jalan je, dekat je dengan rumah kitorang. Pastu kitorang pun stop la tepi jalan. Belakang je gerai tu, dah bersemak samun. Dekat dengan semak samun tu plak ada tasik besar. Pastu across the street tu pun sama bersemak samun. Actually tempat tu memang 'riuh' kalau siang. Orang jogging, dating, minum-minum, exercise, pakai seksi-seksi konon jogging pun ada. Ramai aa yang melepak ape sume. Malam-malam pun ada orang kat kawasan tasik tu....tp kitorang gi masa tu dah 10.30 malam. Orang pun tak banyak sgt la. So sunyi sikit aa tempat tu.

So Pakdin pun keluar beli nasi. Kitorang punya kereta je ada. Aku duduk dengan Aynur dan Ayman dalam kereta. Tiba-tiba Ayman cam tak keruan sikit. Cam restless sikit....geliat-geliat gitu. Aynur pulak tengah duduk dalam carseat dia pandang depan, tiba-tiba bangun, kneeling atas kerusi dia pandang belakang kat aku plak. Ok la, aku tak suspect pape pun. Tiba-tiba Aynur panggil aku... "Mamaaa....mamaaa." Panggilan dia tu cam nak bitau sesuatu, tapi dia stop. Aku jawab jer la...."Iyerr..." Aynur senyap. Tak suspect pape pun.

Pastu ntah aku pun tak sedar, bile Ayman start melalak. Dia melalak-lalak. Geliat-geliat. Aku angkat sandarkan dia kat bahu aku, kaki dia tendang-tendang agak kuat. Senak gak perut aku dia henyak. Nangis tak henti. Pastu aku tengok Aynur, muka dia nak nangis. Dia tengok kiri-kanan semak tu, muka nak nangis...panggil aku "Mamaa....mamaa." Mata dia aku tengok cam bersinar nak kuar air mata (malam kan, tak nampak sgt).

Pastu muka Aynur terus jebek..."Mamaaaa..." Dia tengok kiri-kanan takot-takot. Pastu aku pun tengok gak kiri-kanan....Astaghfirullah...penuhnye semak! Not a good place for little tiny kids. Siang-siang tak pernah perasan semak camni. Aku terus rasa diorg ada nampak sesuatu. Aku baca la ayat kursi....aku kata "Aynur, mama ada ni. Selagi mama ada, Aynur jangan takot. Mama ada". Aku tak takot. Bila ada anak, aku terus bertukar kepada protective mode. In fact aku rasa kalau aku nampak hantu yang menakutkan anak aku tu, memang aku cekik kasi seligi satu kali. Tapi nak bwat cemana kan...nama pun hantu. (Well actually they are syaitan yang takde keje, yang saja nak cari modal seronok malam-malam menakotkan anak Adam. Tengok kite takot, dia seronok la.). Tapi aku rasa, kalaulah aku sorang, mungkin aku akan cuak gak. Aku terus baca ayat tu, concentrate berserah pada Allah jer la supaya menatang tu sume lari. Pastu aku message Pakdin, suruh cepat. Lambat sebab orang tu baru nak goreng ayam rupenye. Ayam dia dah habis.

Aku terus baca, tak sedar plak bile Ayman berhenti nangis slow-slow, Aynur pun dah pusing depan, seronok tengok abah dia dah jalan ke kereta.

Then pastu terus kitorang chow. Aku baca lagi ayat kursi...so that menatang tu tak ikot balik umah. Memang siot la menatang tu....takde keje! Eeeiiii....

Aynur dulu masa kecik pernah sengih-sengih tengok ke arah siling. Masa tu dia tengah breastfeeding. Aku tengok mata dia terjeling-jeling je siling. Pastu dia terus pull away dari aku, terus tengok ke arah siling. Tu tak menakotkan aku gak...sebab dia senyum. Must be her guardian angel. Malaikat Allah ni banyak di sekeliling kite. Dia tegur Aynur la tu. Ayman pun sama. Kekadang tengok ntah mana-mana, tersenyum manis dengan lesung pipit dia tu. I just smile. That must be malaikat Allah menyapa dia...tegur dia. Kalau dia nangis lain aa kan.

Ahh....alam ghaib ni memang ada. Malaikat adalah makhluk ghaib ape....percaya saja lah, rukun iman ke-2 tu. Dan mungkin betul la, budak-budak memang boleh nampak bende ghaib.


Read more...

  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP