Cuak nak Beranak

>> Tuesday 27 July 2010

I am counting weeks....still.

I am now in my 36th week. Khamis ni aku dah 37 week. After 37th week, baby is considered full term. Baby yang lahir selepas 37 minggu adalah dikira normal dan full term.

So after this i might be counting days, y'know...

Jumaat ni aku punya routine weekly checkup. I love my checkups. I know Din also loves it. Satu sebab, of course sebab aku boleh tengok baby. Thats the best part kan....hehe. Din juga never fail to go to any of our checkup. Dia punya insurance cover checkup. So aku kadang-kadang suka-suka nak 3D scan. Hamik ko...RM300+ sekali checkup 3D. Kalau scan biasa dalam seratus lebih je. Doctor aku plak cool. Suka aku. Aku rasa doctor ni cool gila when she bluntly said to me and Din...."have some sex. it will help a little". Gladly doc!

Aku sebenarnya cuak. Cuak nak beranak. Aku tengah cuba bersedia mentally and physically. Tapi aku tatau nak bersedia macam mana dah. Cuak tetap ada, because you dont know what will happen. You can expect it....tapi you will never know what's gonna happen until you're there, at that moment. Tapi bila fikir balik, kawan-kawan keliling aku pun beranak...ok je. Hidup je kan. Millions of women around the world beranak every day. So its the most natural thing to happen to a woman. It maybe hard....but its doable....boleh dilakukan. Jadi aku pun interview la ramai kawan-kawan aku pasal beranak ni.

Ila - aku excited la makin dekat nak beranak tu. ntah kenapa aku tak rasa takot pun nak beranak. Aku pakai epidural, sbb aku induce. Sakit sgt.
Rusma - takde ape la wey. aku beranak normal, takde epidural. mmg sakit la. tapi once ko tgk baby, hilang sume. kejap je. Tapi lepas tu mmg sakit la masa nak sembuh tu....hahaha. (laughing included) wey, baik ko jangan saiko2 camni wey. Tunggu je time tu. Sume bende2 ni natural la... Manchett - Alah, nanti ko dah 8, 9 bulan, ko malas nak takot dah. Ko nak baby kuar je sebab dah tak larat sangat. Eh, ko nak beli set bersalin amway tropical herbs? kalau nak cakap la tau...aku pakai gak mendalah ni dulu. Bagus gak.
Kawan opis - Ala, bersalin mesti la sakit. Baca la doa2 sket. baca doa nabi yunus dalam perut ikan tu utk senangkan bersalin.

Kata-kata ini agak melegakan...somehow. Tapi aku still cuak. Macam aku cakap tadi, i dont know whats gonna happen. Because one thing that i know about myself, i have a low tolerance for pain. Nak cucuk ubat tetanus masa 5 bulan pregnant dulu pon aku berpeluh cam ape dah. Im trying to get my mental and physical ready, but i think i freak myself more. So cemana agaknye aku nak get ready mental dan fizikal ni. Aku ada gak cakap-cakap dengan baby.

"Baby, your head stay down dan muka pandang belakang ok. Thats the best position for both of us. Bila sampai time, mama will push you and you push urself out too ok. You help mama, then semua cepat. Baby boleh jumpe mama and abah cepat-cepat....i know you're a good baby."

Then semalam aku ada cakap dengan baby....

"Baby, do u wanna come out early? Pastu boleh jumpe mama dengan abah cepat2. Bleh jumpe atuk, tokma, tok dengan tokwan cepat. Semua orang tak sabr nak jumpe baby ni. Kalau baby dah ready, baby kasi je signal ok. we will get you out"

Lepas tu malam tu jugak dan-dan aku rasa sakit kat pelvic. Sakit kat pangkal paha dan lower back jugak. Ada rasa pressure and ngilu sket. Risau kejap. Baby is still moving, no problem with baby. I think baby is engaged. Hence the weird unusual pain. We'll figure this out this Friday. Excited kamu ni baby.....

Hehe.....till next time folks.

Read more...

Kasihan

>> Thursday 15 July 2010

I have a problem.

Din pasang perangkap lipas kat dapur rumah. Alaa....yang Ridsect tu. So sekarang dlm perangkap tu lekat la 2 ekor. Din kata tinggal dulu perangkap tu, nanti kot ada a few lagi nak lekat masuk. So kitorang pun tinggalkan la perangkap tu.

Jadi bila aku masuk dapur nak masak, aku dapat la tengok perangkap tu dgn dua ekor lipas kat tepi tu. Masalahnye ialah, aku jadi belas kasihan pulak kat lipas tu. Aku memang takut lipas. Aku geli, aku takut. Aku pernah kata kat Din, aku rela jumpe hantu dari jumpa lipas, di mana itu mungkin satu statement yang agak extreme dan ditokok-tambah. Kalau lipas tu mati terus, takpa. Ni tak mati, dia terlekat kat perangkap tu. Do you know a cockroach can live up to 2 weeks without the head? So u can imagine, lipas tu memang tak mati la terlekat dalam perangkap tu a few days. Oleh sebab aku sangat belas kasihan kat lipas tu, aku pun pi letak koko krunch sikit dlm perangkap tu. Then i feel stupid. Ah, takkan aku nak bela lipas sebagai binatang kesayangan plak kan. At last aku amik spray lipas, spray dalam perangkap tu dan buang semuanya. There, you are out of your misery, cockroaches. I have to kill you. Rest in peace.

Orang kata, jangan suka-suka bunuh binatang masa pregnant. Itu aku ok, because i do have some respect towards animals. I love animals. Aku tak kisah tu, sebab aku mmg tak bunuh binatang sesuka hati (kecuali kalau semut tu lawan tokey kan. Depan mata aku nak makan dia bleh nak join sekali. mmg aku kenyet la ko semut). Tapi aku anggap lipas ni sebagai threat. Sebagai threat terhadap keselamatan aku even. Sebab aku mmg akan menjerit dan lari kelam kabut bila nampak lipas. Aku memang dah tak ingat perut aku besar cam rumah ni, memang aku akan berlari macam Hussein Bolt (go figure). Jantung aku plak akan berdegup sangat laju. So i think its dangerous for me. Kalau aku lari pastu terjatuh ke? Atau aku lari pastu terus nak terberanak ke? Bahaya la aku rasa. Jadi, perang terhadap lipas akan terus berlarutan. I consider it a threat to me. Mereka mesti pupus dari rumah aku.

Tapi aku memang senang kesian la skang. Leceh btol. Semalam aku gi makan. Pastu tak jauh dari tempat makan aku, aku nampak ada seekor kucing yang kurus. Aku fikir, kenapa la takda orang nak kasi dia makan ni. Padahal tak jauh sangat dari restoran makan tu. Kurus je dia, baring sorang-sorang nak tido, takut-takut je dia tengok orang. I have an immediate feeling to go buy some cat food kat 7-11 tu and give the cat. Tapi masa tu aku dengan Din. Kang dia kata bini dia ni awal sangat belum beranak dah meroyan ni....susah plak. Lagipun masa tu nak melawat kawan dia sakit. Jadi nak cepat. Aku ni jenis tak hirau orang. Kalau aku sorang memang aku dah bagi dia makan. So aku pendamkan je. Jalan lepas je dari kucing tu, aku terteleng-teleng tengok dia terbaring. So now, aku teringat-ingat kat kucing kurus tu. Godamit!...arghhh! I hope he's given some chance to live happily.

Tu masalah aku skang. Aku senang kesian. Pastu aku akan teringat2. Leceh ko tau! Leceh!

Anyway....

Last nite peanut has a series of hiccup. Aku tengah tgk tv. Pastu aku pegang perut. Then i feel there's a light 'henjut' kat perut aku. Very light. Continous. Rhythmic. Din pun ada rasa. Hehehe...peanut tengah hiccup la tu. Dulu tak boleh rasa. Sekarang dah besar gini, memang boleh rasa la kan. Mesti dia tension hiccup-hiccup ni. Anak sedara aku umur 7 bulan, si Haykal tu, kalau hiccup moody habis.

Oh, tomorrow we have a date to see peanut. Our weekly checkup. Till next time.

Read more...

Berat dah...

>> Tuesday 6 July 2010

Hyenas....

World Cup dah nak habis. I've enjoyed the times. I've enjoyed the times when we fell asleep on the couch and let the tv watch us sleeping. Tapi kebanyakan masa aku akan dihalau masuk tidur lebih awal. Bapak baby marah aku tido lambat. He said i need rest and baby need to sleep. Tanak bising-bising. Oh well...

As predicted, the only teams left are the giants. Some giants left early, surprisingly. My team, Portugal lost quite early too. My team lost to Din's team, Espana. Ampeh, kalah dengan team laki aku plak tu....hahah. And now im keeping an open mind. Although i kind'a support Espana now, i think Germany is really strong. They have strong defence and attack. Netherlands, they say has the chance to hold the cup for 4 years now. They were quite strong last 2 years in Euro Cup. They might have the chance actually. But i dont support them.

But there are talks about this years game. They say that some game are 'bought'. I thought thats impossible. I mean this is World Cup we talking about. Those things cant happen. You cant buy game in WC. This is not Liga Perdana! But its kind'a weird how the Argentines can lost 0-4 to the Germans. Its too much. I mean its already the semis ok. Only the best teams left. They cant lost that much. And Messi looks dumb suddenly...and there's also rumors that The Maradona actually owe's the government 159 million in taxes. He needs money. So it is a funky rumor...you know.

Anyway....


Aku dah 33 minggu dan 6 hari skang, pregnancy aku. Ah, kire 34 minggu la kan. Jadi secara teorinya, aku ada 6 minggu lagi. 6 minggu dan 1 hari. Berat dah ni. Aku nak berjalan pun dah payah. Dulu aku selalu kata, kenapa orang pregnant jalan macam tu. Cam penguin gitu kan....was just wondering that time. But now hamik ko, aku pun berjalan camtu...hahhaha. Aku dah naik dalam 11kg skang. Dari 51kg, kepada 62kg lebih skang. You cant help it. Dulu masa 6 bulan, 7 bulan aku jalan ok lagik. Laju jek aku jalan. Dah la perut aku memang memboyot ke depan. Jauh ke depan ok perut aku....haha. Skang ni memang tak leh laju-laju. Aku nak masuk 8 bulan dah, berat. Kalau aku cam laju sket, dia rasa sengal kat bawah tu. Setiap kali kaki melangkah, ko kena shift weight ko ke kaki itu. So nampak la macam ko memang menekan kaki tu ke lantai cos you're shifting the weight to that leg. So nampak la cam penguin. You look like a walking bell....kiri-kanan-kiri-kanan....hahaha.

Orang kata kalau nak senang bersalin normal, rajin-rajin la berjalan. Berjalan yer? Bunyik cam senang kan? Ko ingat senang nak berjalan bile dah berat cam gajah ni? Tunggu la kot time baby dah engage kat pelvic bone aku kan. Memang kalah la penguin. Penguin tengok pun tabik tuan la.

Well now i feel like i've fallen in love with life all over again. Dulu cam ko ada routine kehidupan kan. Pergi kerja, balik kerja, makan, tido, berak. Now aku still jugak la bwat benda-benda tu lagi kan....cuma with a different feeling. Bila aku nampak matahari bersinar cantik....aku cam seronok. Like aku tak sabar nak baby kuar and let him feel and see the sun. Bila ada awan cantik biru, i wanna show baby how big and blue the sky is. Bila ada rainbow, aku rasa aku nak tunjuk kat dia. Bila ada bunyi burung yang hinggap kat beranda rumah aku, aku jadi excited...and i say "Baby, you hear that. Tu la bunyi burung". Bila aku tengok ada padang besar, aku nak kasi budak ni lari laju2 kat padang tu nanti....

You know....stuff like that. So many things to show and teach a little kid. I'll never look at simple things in life....the same way again. And no, i dont want to think about the sleepless nights and tiring days yet...nope.

Till next time folks...

Read more...

  © Blogger templates Palm by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP